زنان آبستن در سفرهای نوروزی چه نکاتی را باید رعایت کنند؟

به گزارش طب اصیل مسافرت در زمان بارداری، احتیاج به مراقبت و احتیاط بیشتری دارد. اگر حاملگی سالمی دارید و در وضعیتی نیستید که مجبور به استراحت مطلق باشید، می توانید به سادگی و با رعایت چند نکته سفر خوب و خاطره انگیزی را تجربه کنید.

به گزارش طب اصیل به نقل از ایسنا، زنان باسابقه عوامل خطر مانند اختلالات جفت، سابقه زایمان زودرس، پرفشاری خون، لکه بینی و… باید از عوامل خطر آگاهی کافی داشته باشند و در صورت دیدن این عوامل حتما به نخستین بیمارستان رجوع کنند. در اغلب موارد اگر زنان آبستن مشکلی نداشته باشند، می توانند تا هفته ۳۶ حاملگی هم به مسافرت بروند. بهترین زمان برای سفر در حاملگی هفته چهاردهم تا بیست و هشتم حاملگی است چونکه خیلی از علائم حاملگی کمتر شده و مسافرت لذت بخش تر خواهد بود.

باید توجه کرد که در سه ماهه اول حاملگی اگر در معرض سقط جنین، حاملگی خارج رحمی، خونریزی و لکه بینی نیستید، منعی برای مسافرت وجود ندارد. هرچند که در این زمان به علت تغییرات هورمونی نیاز به استراحت افزایش یافته و احساس خستگی، تهوع و استفراغ امکان دارد باعث ناراحتی شما شود.

بهترین زمان برای مسافرت، سه ماهه دوم حاملگی است چونکه علاوه بر اینکه تغییرات هورمونی تثبیت شده اند، تغییرات فیزیکی و مشکلات ناشی از بزرگ شدن رحم هنوز ایجاد نشده است. با این وجود بهتر است پیش از مسافرت با پزشک خود مشورت کنید. حال اگر مشکل جدی ندارید، مسافرت تا هفته ۳۶ حاملگی بلامانع است البته عوارضی مانند فشارخون بالا، زایمان زودرس و پارگی زودرس پرده های جنینی اغلب بدون اخطار اتفاق می افتد و به سرعت رخ می دهد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد پس باید آگاهی های لازم را در این زمینه داشته باشید.

در صورت وجود حاملگی در زیر ۱۵ سال و بالای ۳۵ سال و حاملگی در زنان مبتلا به بیماری بهتر است از انجام مسافرت اجتناب شود.

البته زنان آبستن باید یک سری نکات را در زمان حاملگی و در مسافرت رعایت کنند:

– در صورت شک به حاملگی و در سه ماهه اول بارداری، از مصرف هرگونه دارو و استفاده از وسایل آرایشی بدون نظر پزشک یا ماما خودداری کنید.

– درصورتی که به علت بیماری، دارو مصرف می کنید، داروهای خویش را همراه ببرید.

بهداشت فردی را رعایت کنید.

– مایعات به خصوص آب به اندازه کافی مصرف کنید و پیش از نوشیدن آب و خوردن مواد غذایی از سالم بودن آن مطمئن شوید. تلاش کنید در طول روز ۸ تا ۱۰ لیوان آب و مایعات بنوشید.

– از حبس ادرار خودداری و به صورت مرتب نسبت به تخلیه مثانه اقدام کنید.

– از خوردن غذاهای پرحجم اجتناب و غذا در دفعات زیاد و با حجم کم مصرف شود.

– از قرار گرفتن در معرض تشعشعات، گزش حشرات و جانوران موذی، افراد دارای بیماری های تنفسی و عفونی، محیط های آلوده و غیربهداشتی خودداری کنید.

– برای پرهیز از خستگی، استراحت در ساعاتی از روز سفارش می شود.

– از ایستادن و نشستن طولانی مدت خودداری کنید.

– هر دو ساعت ماشین را نگه دارید و راه بروید.

– به مدت طولانی در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگیرید.

– مکمل های دارویی (قرص اسیدفولیک، آهن و مولتی ویتامین) را همراه ببرید و مصرف کنید.

– نزدیک ترین واحد یا پایگاه بهداشتی- درمانی منطقه اقامت را شناسایی کنید تا بتوانید در صورت نیاز سریع تر رجوع کنید.

– لباس متناسب با فصل و وسایل موردنیاز را همراه ببرید.

– بهتر است یک کوله پشتی حاوی لوازم بهداشتی مورد نیاز و مواد غذایی خشک و بطری آب همراه داشته باشید. از گرسنه ماندن طولانی مدت پرهیز کنید.

– از کامل بودن ایمن سازی (واکسیناسیون) و یا نیاز به انجام ایمن سازی جدید مطمئن شوید.

– یک کپی از پرونده حاملگی خود به همراه داشته باشید. سفارش می شود تاریخ دقیق زایمان، تعداد و نتایج حاملگی های قبلی تان، موارد احتمالی مبتلا شدن به بیماری در دوران بارداری، نتایج آزمایش ها و سونوگرافی ها، گروه خونی، سابقه جراحی و گزارش مراجعات به پزشک در دوران حاملگی در آن ثبت شده باشد.

– دفترچه بیمه درمانی خویش را به همراه داشته باشید.

– اگر در معرض نور آفتاب قرار می گیرید، پوست خویش را در مقابل آفتاب محافظت کنید. هورمون های حاملگی احتمال تغییر رنگ پوست را می افزایند ازاین رو به یاد داشته باشید درصورتی که در مقابل اشعه خورشید حساس هستید از ضد آفتاب استفاده کنید.

– به علائم خطر حاملگی و علائم زایمان توجه داشته باشید و در صورت وجود، سریعا به مرکز بهداشتی- درمانی رجوع کنید.

علایم خطر حاملگی عبارتند از خونریزی یا هرگونه لکه بینی، کاهش حرکات جنین، آبریزش و پارگی کیسه آب، تب و لرز، سردرد، تاری دید و سرگیجه، ورم صورت ودست ها، استفراغ های شدید و مداوم یا خونی، درد زیر شکم یا درد مشابه درد قاعدگی و یا درد پهلوها، افزایش ناگهانی وزن (یک کیلوگرم در هفته یا بیشتر)، سوزش ادرار و زردی.

بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقاء سلامت معاونت درمان وزارت بهداشت، علایم زایمانی هم عبارتند از درد ناحیه زیر شکم و یا کمر که به تدریج طول مدت درد بیشتر و فاصله بین آن کوتاه ترمی شود، بروز هر نوع ترشح خونی از واژن یا مهبل و آبریزش از واژن.