چه کسانی پس از ۴۰ سالگی آسپرین بچه بخورند

به گزارش طب اصیل، یک متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی، در مورد باید و نباید مصرف آسپرین بچه پس از ۴۰ سالگی با هدف پیش گیری از مشکلات قلبی عروقی، نکاتی را توضیح داد.
رضا روان پارسا، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: یکی از پرسش های بسیار رایج در جامعه اینست که آیا همه افراد از حدود ۴۰ یا ۵۰ سالگی به بعد، باید روزانه یک عدد «آسپرین بچه» برای پیش گیری از سکته قلبی یا مغزی مصرف کنند. این باور به حدی در جامعه شایع است که بسیاری آنرا به عنوان یک حقیقت مسلم پزشکی پذیرفته اند، در صورتیکه علم امروز چنین سفارش ای ندارد و حتی در مواردی آنرا خطرناک می داند. وی ادامه داد: آسپرین دارویی است که با مهار چسبندگی پلاکت ها، احتمال تشکیل لخته در عروق را می کاهد. این خصوصیت سبب شده که یکی از مهم ترین داروهای «پیشگیری ثانویه» از حوادث قلبی عروقی باشد؛ یعنی برای اشخاصی که قبلاً گرفتار گرفتگی عروق، سکته قلبی، استنت گذاری یا سکته مغزی شده اند، مصرف روزانه آسپرین نقش حیاتی دارد و می تواند خطر عود بیماری را به میزان قابل توجهی (حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد) کم کند. در این گروه از بیماران، فواید آسپرین خیلی بیشتر از خطرات احتمالی آن (مثل خون ریزی گوارشی) است. بنابراین، مصرف آن باید ادامه یابد مگر در موارد خاص که پزشک تصمیم به قطع آن بگیرد. این متخصص قلب و عروق اضافه کرد: اما ماجرا در مورد پیشگیری اولیه یعنی مصرف آسپرین در اشخاصی که تا امروز هیچ گونه بیماری قلبی یا عروقی نداشته اند، متفاوت می باشد. در این افراد، سود احتمالی مصرف آسپرین در پیش گیری از نخستین سکته قلبی یا مغزی، معمولا بسیار کمتر از خطر خون ریزی هایی است که امکان دارد بدنبال مصرف روزانه آن ایجاد شود. بر مبنای مطالعات بزرگ و گایدلاین های جدید انجمن قلب آمریکا و کالج کاردیولوژی، استفاده روزانه از آسپرین برای همه افراد بالای ۴۰ یا ۵۰ سال سفارش نمی گردد. روان پارسا اشاره کرد: در واقع تصمیم به تجویز آسپرین در پیشگیری اولیه باید شخصی سازی شود و بر پایه برآورد دقیق ریسک ۱۰ ساله بیماری قلبی عروقی صورت گیرد. در این تعیین ریسک، عواملی چون سن، جنس، فشار خون، کلسترول، سیگار، دیابت و سابقه خانوادگی بیماری قلبی درنظر گرفته می شود. وی اشاره کرد: بر مبنای سفارش های فعلی اگر ریسک ۱۰ ساله فرد کمتر از ۱۰ درصد باشد، آسپرین نباید تجویز شود؛ و تنها در ریسک های بیشتر از ۱۰ درصد، در غیاب موارد منع مصرف، امکان دارد تجویز آسپرین مدنظر قرار گیرد. بدین سبب سفارش امروزی جامعه قلب و عروق اینست که آسپرین در پیشگیری ثانویه، یعنی در کسانیکه سابقه سکته یا بیماری قلبی دارند، ضروری و نجات بخش است؛ اما در پیشگیری اولیه، تنها باید برای افراد پُرریسک و با انتخاب دقیق تجویز شود و نه به شکل عمومی برای همه افراد میانسال. روان پارسا گفت: در نهایت اگر کسی مایل است بداند آیا خودش کاندید مناسبی برای مصرف آسپرین هست یا نه، باید ابتدا از نظر شرایط قلبی عروقی و هم ریسک فاکتورهایی مانند فشارخون، چربی خون، دیابت و…، توسط پزشک ارزیابی شود و سپس با استفاده از محاسبه ریسک ۱۰ ساله، تصمیم آگاهانه گرفته شود. او در آخر اظهار داشت: خوددرمانی ناآگاهانه با آسپرین نه تنها بی فایده، بلکه در خیلی از موارد می تواند صدمه رسان باشد. به زبان ساده، آسپرین برای قلب سالم نیست؛ بلکه برای قلبی است که در ریسک حقیقی قرار دارد.

منبع: tebeasil.ir