یک متخصص اورولوژی مطرح کرد؛ اثرات آلودگی های محیط شغلی بر سلامت جنسی مردان

طب اصیل: یک متخصص اورولوژی، به تشریح علل و عوامل اختلال در عملکرد جنسی مردان پرداخت و مسائل روحی روانی و آلودگی های محیط شغلی در بروز این اختلال را مورد تاکید قرار داد.
به گزارش طب اصیل به نقل از مهر، سعید آراسته متخصص اورولوژی و عضو تیم تخصصی کلینیک سلامت جنسی مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن سینا، به اختلال عملکرد جنسی در مردان اشاره نمود و اظهار داشت: تعریف اختلال عملکرد جنسی این است که فرد، مبتلا به اختلال نعوظ باشد که این اختلال می تواند به صورت نداشتن نعوظ یا پایین بودن کیفیت نعوظ طی سه ماه متوالی باشد. اگر کسی این شرایط را داشته باشد، می توان اظهار داشت که اختلال عملکرد جنسی یا اختلال نعوظ دارد. البته، اختلال عملکرد جنسی در آقایان شیوع قابل توجهی دارد و با افزایش سن نیز شیوع آن بیشتر می شود. همچنین، برخی از شرایط جسمی و روانی نیز با افزایش شیوع اختلال عملکرد جنسی مرتبط هستند. بنابراین، اختلال عملکرد جنسی یک وضعیت پیچیده است و طیفی از بیماری ها ممکنست در این روند دخالت داشته باشند. وی در پاسخ به این پرسش که اختلال در عملکرد جنسی آقایان معمولاً ناشی از چه عللی است، اضافه کرد: برای پاسخ دادن به این پرسش ابتدا باید به عوامل موثر در فیزیولوژی عملکرد جنسی مردان دقت نماییم. مجموعه ای از عوامل مختلف عصبی، عروقی، هورمونی و روانی دست به دست هم می دهند تا فرد بتواند به عملکرد جنسی سالم برسد. اگر به هر نحوی، در هر سطحی و به هر علتی در این چرخه پیچیده اشکال یا اختلالی ایجاد شود، می تواند به اختلال عملکرد جنسی با شدت های مختلف منجر شود. آراسته درباب شایع ترین علت اختلال عملکرد جنسی آقایان، اظهار داشت: شاید برمبنای دسته بندی سنی بهتر بتوان به این پرسش پاسخ داد. البته همانطور که گفتم، این تقسیم بندی قطعی نیست و بسیاری از افراد ممکنست تلفیقی از عوامل را داشته باشند یا به مشکلی که فکر می نماییم در گروه سنی شان شایع نیست، مبتلا شوند. بطور کلی، در مردان جوان تر (زیر ۴۰ سال) مسائل روانی و فکری نقش پررنگ تری در بروز اختلال عملکرد جنسی دارند. البته این به این معنا نیست که بقیه عوامل نقش ندارند، بلکه اختلال ناشی از عوامل روحی و روانی در این گروه سنی شیوع بیشتری دارد. در سنین بالای ۴۰ سال نقش عوامل جسمی در اختلال عملکرد جنسی بیشتر است. ارزش دسته بندی برمبنای سن، این است که یک تقریبی در ذهن به وجود می آورد که کدام یک از این شرایط ممکنست در هر فرد مطرح شود، بنابراین، در همان برخورد اولیه با بیماران می توان یک استنباط تخمینی و البته نه دقیق داشت. این متخصص اورولوژی درباره نقطه آغاز روند تشخیص اختلالات عملکرد جنسی مردان، گفت: وقتی یک مرد با شکایت درباره عملکرد جنسی خود به ما بازگشت می کند، اولین و مهم ترین گام در راه تشخیص و درمان اختلال، گرفتن یک شرح حال دقیق از او است. مهمست بدانیم که فرد از نظر شرایط سلامت عمومی در چه حدی است. در واقع همانطور که رگ های بقیه سیستم های بدن، همچون قلب و مغز، ممکنست از بیماری های مختلف، سیستمیک و فراگیر جسمی لطمه ببینند، سیستم عملکرد جنسی هم ممکنست لطمه ببیند و اتفاقاً ممکنست لطمه آن زودتر و یا بیشتر هم باشد. آراسته، توجه به عوامل روانی را یاد شده قرار داد و اظهار داشت: در کنار وضعیت سلامت جسمی و سابقه مبتلاشدن به بیماری های مؤثر، حتما باید به عوامل روانی نیز توجه گردد. برای نمونه، حتما باید مدت ابتلای فرد به اختلال عملکرد جنسی پرسیده شود، برای اینکه اگر به صورت تقریباً ناگهانی مبتلا به اختلال عملکرد جنسی شده باشد، نقش شاخصهای روحی و روانی و فکری بیشتر مطرح می شود. نکته مهم دیگر در این زمینه، تصور افراد درباره عملکرد جنسی شان است. برای نمونه، برخی فکر می کنند ممکنست در شرایط دیگری عملکرد بهتری داشته باشند، مثلاً قبلاً ازدواج دیگری داشتند و فکر می کنند که عملکردشان در آن ارتباط بهتر بوده است. بنابراین، در این شرایط ممکنست به خاطر اشکال در روابط بین فردی، عملکرد جنسی آقا مهار شود و به صورت اختلال در عملکرد جنسی دیده شود. یا مثلاً بعضی افراد از عملکرد جنسی دارند که متناسب با واقعیت نیست و رویاها و فانتزی های ذهنی دارند که تحقق پذیر نیست، بدین سبب در همان ابتدا لازم است ببینیم تصور و نگرش فرد درباره عملکرد جنسی چگونه است. از ین جهت، گرفتن یک شرح حال دقیق، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی و نگرشی، بسیار مهم و ضروری می باشد. وی در پاسخ به این پرسش که آیا سلامت عمومی و سبک زندگی هم می تواند بر عملکرد جنسی آقایان اثرگذار باشد، اضافه کرد: بله، سلامت جنسی نیز همانند دیگر بخش های بدن وابسته به سلامت عمومی است. همانطور که برای حفظ سلامت عمومی بدن، داشتن فعالیت بدنی مناسب، یعنی دست کم روزی نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه، حداقل ۴ تا ۵ روز در هفته ضروری می باشد، برای داشتن عملکرد جنسی مناسب هم این میزان فعالیت بدنی لازم است. در واقع داشتن عملکرد جنسی خوب مستلزم انجام منظم فعالیت های هوازی است. سبک زندگی ناسالم و عاداتی مثل مصرف دخانیات و نوشیدن الکل نیز موجب اختلال در عملکرد جنسی می شوند. برخی فکر می کنند چون دود قلیان از آب رد می شود، خیلی مضر نمی باشد، ولی واقعیت این است که یکبار مصرف قلیان معادل مصرف دست کم ۱۴۰ تا ۱۵۰ نخ سیگار است. دود، نیکوتین و مواد مضری که در دخانیات وجود دارند، فقط به قلب و عروق و ریه لطمه نمی زند. آراسته در ارتباط با آثار شرایط شغلی و محیطی بر اختلال در عملکرد جنسی، اظهار داشت: بعضی از مردانی که مشاغل خاصی دارند، مثل صنایع در رابطه با فلزات سنگین، صنایع باتری سازی، رنگ سازی و جوشکاری، ممکنست در معرض آلودگی های ناشی از محیط کار باشند. به آلودگی های شغلی و محیطی chemical disrupture می گویند (بر هم زننده های واکنش های شیمیایی که باید به صورت طبیعی در بدن اتفاق بیفتند). گاهی در مردانی که طولانی مدت در معرض این آلودگی ها بوده اند یا در معرض میزان زیادی از آلاینده ها قرار داشته اند، محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- بیضه گرفتار ایراد می شود. یعنی آن تحریکی که در حالت طبیعی باید هیپوفیز انجام دهد که بیضه ها بتوانند تستوسترون بسازند، اتفاق نیفتد و در نتیجه، ترشح هورمون جنسی مردانه تستوسترون و به تبع آن، عملکرد جنسی کاهش پیدا می کند. بنابراین، رعایت استانداردهای ایمنی در محیط کار و پایبندی افراد به ضوابط ایمنی بسیار مهم می باشد. وی در پاسخ به این پرسش که چه اقدامات و ارزیابی هایی برای رسیدن به یک تشخیص دقیق و درست لازم است، اشاره کرد: مثل هر شرایط دیگر پزشکی، باید معاینه فیزیکی (جسمی) صورت گیرد. علایم حیاتی و فشارخون حتما باید کنترل شود. گاهی فرد بعد از بازگشت به سبب مشکل جنسی تازه متوجه می شود که فشار خون بالا دارد. بطور خاص دستگاه تناسلی فرد بازگشت کننده باید به دقت معاینه شود. شرایط بیضه ها باید از نظر محل قرار گرفتن، اندازه و قوام ارزیابی شود و آلت تناسلی نیز باید معاینه شود. معاینه سیستم عصبی (نورولوژی) نیز اهمیت دارد، چون همانطور که گفته شد سلسله وقایعی در سیستم عصبی رخ می دهد که به داشتن عملکرد جنسی طبیعی می انجامد. بدین سبب کسانی که در معرض بیماری های نورولوژیک هستند، هم به سبب خود بیماری و هم به سبب داروهای مصرفی، استعداد ویژه ای برای اختلال در عملکرد جنسی دارند. داروهای مختلفی که فرد به سبب بیماری هایی مثل تشنج، فشارخون، سرطان و…، استفاده می نماید، نیز ممکنست روی دستگاه جنسی فرد تأثیر داشته باشند. بعد از این مراحل، ممکنست آزمایش خون برای ارزیابی سلامت عمومی (سطح چربی و قند خون) و ارزیابی سطوح هورمونی آندروژن ها درخواست شود. اگر هم در معاینه به وجود اختلال یا عامل دیگری شک کردیم، اقدامات تشخیصی لازم جهت بررسی آنرا هم درخواست می نماییم. معمولاً با همین مراحل، یعنی گرفتن شرح حال، معاینه و انجام آزمایش های معمول، به تشخیص می رسیم، اما در مواردی هم ممکنست بررسی های تکمیلی، مثل سونوگرافی و عکسبرداری و…، هم لازم باشد. این متخصص اورولوژی درباب درمان های اختلال عملکرد جنسی آقایان، اضافه کرد: روش درمان با عنایت به تشخیص قطعی (یا احتمالی) و برمبنای علتی که کشف می شود، به بازگشت کننده پیشنهاد می شود. گام اول، مثل هر بیماری دیگر، اصلاح سبک زندگی است، یعنی داشتن وزن مناسب، فعالیت بدنی منظم، رژیم غذایی درست و پرهیز از مصرف الکل و دخانیات. البته، همه‌ی اینها باید زیر نظر متخصص مربوط باشد. اگر فرد برای کم کردن وزن رژیم غذایی نامناسبی را در پیش بگیرد یا برای ترک اعتیاد از روش های غیرعلمی استفاده نماید، عوارض آن بمراتب بدتر خواهد بود. اما گذشته از اصلاح سبک زندگی که شاید به صورتی پیشگیری نیز باشد، بسته به سبب بروز اختلال، ممکنست از مشاوره‌ی روانپزشکی وسکسولوژی، درمان دارویی، درمان با استفاده از وکیوم و در موارد اندک، از درمان جراحی استفاده نمائیم. آراسته در ارتباط با اثربخشی روش های درمانی، اظهار داشت: خوشبختانه داروهای خوب و موثری برای انواع اختلالات جنسی وجود دارد و حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد افرادی که به علل جسمی و فیزیولوژیکی مبتلا به اختلال عملکرد جنسی هستند، با مصرف داروهای مناسب (با توجه به شرایط هر فرد و با پروتکل های مختلف) مشکل شان برطرف می شود. در کنار درمان دارویی، ممکنست مشاوره های روانشناسی و مشاوره های سکسولوژی نیز لازم باشد. در مجموع، درمان دارویی و مشاوره در اغلب موارد مؤثر است. اما اگر اختلال عملکرد پیچیده باشد و به درمان های دارویی و مشاوره جواب نداده باشد، ممکنست لازم شود از روش های کمکی مانند وکیوم استفاده گردد. در نهایت و در موارد بسیار پیچیده، ممکنست نیاز باشد جراحی برای ترمیم شریان و اصلاح خونرسانی یا پروتزگذاری صورت گیرد که البته بسیار نادر است. البته باید یادآوری کنم که بسته به سبب بروز اختلال، هر روش درمانی ممکنست کوتاه مدت یا بلندمدت باشد و بنابراین، بازگشت کننده باید با دقت و صبوری مراحل درمان را طی نماید.

منبع: طب اصیل