متخصص زنان و زایمان مطرح کرد؛ شایع ترین علامت رفتاری قبل از قاعدگی

متخصص زنان و زایمان در مورد علایم و نحوه تشخیص سندروم قبل از قاعدگی، اظهار داشت: سندروم قبل از قاعدگی با بروز علایم فیزیکی و رفتاری قابل تشخیص می باشد.
به گزارش طب اصیل به نقل از مهر، ملیحه عرب، بی قراری، عصبانیت و اضطراب را شایع ترین علامت رفتاری PMS دانست و اضافه کرد: اگر این علایم شدید باشند امکان دارد در کار، تحصیل یا ارتباط با اطرافیان مشکل ایجاد شود. وی افزود: سایر علایم رفتاری شایع هم تغییر خلق، اضطراب، افسردگی و نا امیدی، گریه کردن، افزایش اشتها و ویار غذایی، حساسیت به بی توجهی دیگران و کاهش علاقه به کار و مشکل در تمرکز است. فلوشیپ آنکولوژی زنان، نفخ شکمی ( bloating) و حس خستگی زیاد را شایع ترین علامت فیزیکی سندروم قبل از قاعدگی خواند و اظهار داشت: تندرنس (حساس به لمس) سینه، سر درد، گر گرفتگی و سر گیجه هم از دیگر علایم شایع هستند. به قول عرب، آزمایشی برای تشخیص سندروم قبل از قاعدگی وجود ندارد و ارزیابی بیماران PMS یا PMDD در ابتدا شامل گرفتن شرح حال است تا ارتباط علایم و فاز سیکل قاعدگی مشخص شود، چونکه احتمال دارد علایم به دلیل مصرف دارو یا درمان هورمونی باشد، نه PMS یا PMDD. او همینطور بر لزوم بررسی کم کاری و پرکاری تیروئید هم اشاره نمود و اظهار داشت: این کار را میتوان با بررسی علایم معمول بیماری تیروئید در تاریخچه، معاینه و اندازه گیریTSH (هورمون محرکه تیروئید) فرد انجام داد. عرب خاطرنشان کرد: اگر تاریخچه علایم بیمار با سندرم قبل از قاعدگی، اختلال ناآرامی و اختلال افسردگی قبل از قاعدگی تطابق دارد و مدرکی از مسائل دیگر پزشکی وجود ندارد، بیمار باید علایم خویش را تا دو ماه گزارش بدهد. برای گزارش علایم، چارت روزانه استفاده می شود و مهم این است که چارت را طی دو ماه پر کند تا معیارهای تشخیصی PMS دقیق قابل بررسی باشد. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی همینطور اظهار نمود: اختلالات پیش از قاعدگی را باید از تشدید اختلالات ماژور روانپزشکی، دوره گذار به یائسگی، اختلالات تیروئید (کم کاری یا پرکاری تیروئید)، اختلالات خلقی مثل افسردگی ماژور یا مینور و اختلالات افسردگی مداوم (dysthymic)، در روزهای قبل قاعدگی افتراق داد. عرب اظهار داشت: بعنوان مثال خانمهایی که علایم قابل توجهی در هر دو فاز فولیکولار (مرحله تخمک گذاری) و لوتئال (آماده سازی بدن برای بارداری، مرحله پس از تخمک گذاری و پیش از آخرین روز از چرخه بعدی قاعدگی)، دارند بیشتر محتمل است که اختلال خلقی داشته باشند تا اختلال پیش از قاعدگی. فلوشیپ آنکولوژی زنان افزود: علایم اصلی PMS باید به شکلی سبب کاهش عملکرد شده و با قاعدگی از بین برود. همانطور که گفته شد PMDD فرم شدیدتر این سندرم است که تشخیص این دو باید پیش از درمان داده شود و یکی از مهم ترین معیارهای تشخیص، فاز فولیکولار بدون علایم است که با برقراری یک جدول برای ثبت تغییرات خلقی و علایم فیزیکی به صورت روزانه طی یک، یا بهتر از آن دو سیکل بررسی می شود. عرب اظهار نمود: برای تشخیص PMS یا PMDD لازم است علایم یک تا دو هفته پیش از قاعدگی باشد و حین یا درست پس از پریود رفع گردد و روی بدن و خلق یا رفتار اثر بگذارد. متخصص زنان و زایمان سفارش هایی را برای بهبود علایم سندروم قبل از قاعدگی عرضه و افزود: ورزش منظم باعث کاهش حس افسردگی و اضطراب می شود و از ورزش هایی همچون یوگا هم برای حفظ آرامش نباید غافل شد. همینطور تاکید می شود از خوردن نمک زیاد و غذاهای سنگین و نفاخ اجتناب کنند. وی اظهار داشت: در موارد درد یا سردرد باید از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NASID) مثل ژلوفن، مفنامیک اسید یا موارد مشابه استفاده گردد. عرب در مورد درمان های دارویی سندروم قبل از قاعدگی، اظهار داشت: مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRI) شامل فلوکسیتین و سرترالین سبب درمان اضطراب و افسردگی می شوند. میتوان به صورت متوالی یا فقط در دوره دوم سیکل ماهانه (از روز چهاردهم سیکل) تجویز کرد. حتی میتوان با شروع علایم، بعنوان مثال هفته پیش از قاعدگی تجویز کرد. همینطور اگر فرد درخواست پیشگیری از حاملگی داشته باشد، قرص پیشگیری از حاملگی در بعضی زنان سبب بهبود علایم می شود.