اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

طب اصیل: به گزارش طب اصیل، لرستان یک روانشناس اظهار داشت: اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یکی از انواع اختلال های شخصیت است که در آن افراد مبتلا به اختلال، اغلب بصورت عجیب و غریب یا غیرعادی توصیف می شوند و به طور معمول روابط نزدیک کمی برقرار می کنند.
لیلا میررضایی در گفت و گو با ایسنا، اظهار داشت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال به طور معمول در درک چگونگی روابط اجتماعی یا تأثیر رفتارشان بر دیگران مشکل دارند، این افراد همین طور ممکنست انگیزه ها و رفتارهای دیگران را نادرست تفسیر کرده و موجب ایجاد بی اعتمادی قابل توجهی نسبت به دیگران شوند.
وی افزود: این مشکلات ممکنست منجر به اضطراب شدید و تمایل به خودداری از شرکت در موقعیت های اجتماعی شود، برای اینکه فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی تمایل دارد عقاید عجیب و غریب خودرا همیشه حفظ کند و ممکنست در پاسخگویی مناسب به نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشد.
میررضایی عنوان کرد: این اختلال بطور معمول در اوایل بزرگسالی تشخیص داده می شود و احیانا در طول عمر فرد دوام می یابد، گرچه درمان، مانند دارو درمانی و روان درمانی، می تواند شدت علایم را بهبود بخشد.
این روانشناس اشاره کرد: اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به طور معمول شامل علایم و نشانه هایی مانند تنها بودن و فاقد دوستان نزدیک در خارج از دایره خانواده، احساسات خنثی یا پاسخ های عاطفی محدود یا نامتناسب، اضطراب اجتماعی مداوم و بیش ازحد، تعبیر نادرست از وقایع، مانند احساس این که چیزی که در حقیقت بی ضرر است را دارای معنای شخصی می دانند، طرز تفکر عجیب، غیرعادی یا غیرمعمول، داشتن اعتقادات یا شیوه های خاص رفتاری، افکار مشکوک یا پارانوئید و تردیدهای مداوم در مورد وفاداری دیگران، اعتقاد به قدرت های خاص مانند تله پاتی ذهنی یا خرافات، برداشت غیرمعمول؛ مانند احساس حضور شخص غایب یا داشتن توهم، لباس پوشیدن به روش های عجیب و غریب و سبک گفتاری عجیب و غریب، مانند الگوهای مبهم یا غیرمعمول گفتار یا تندخوانی عجیب و غریب هنگام مکالمات است.
وی افزود: علایم و نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال، همچون افزایش علاقه به کارهای انفرادی یا سطح بالای اضطراب اجتماعی، ممکنست در سالهای نوجوانی دیده شود و در کودکی ممکنست در مدرسه تحت فشار یا زورگویی باشند.
میررضایی عنوان کرد: اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به آسانی می تواند با اسکیزوفرنی اشتباه گرفته شود، که یک بیماری روانی شدید می باشد که در آن افراد، تماس با واقعیت را از دست می دهند، درحالیکه افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکنست دوره های کمی توهم یا هذیان را تجربه کنند که این اپیزودها به اندازه اپیزودهای اسکیزوفرنی طولانی و شدید و مکرر نیست.
این روانشناس اشاره کرد: تمایز مهم دیگر این است که به طور معمول افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال از تفاوت بین عقاید تحریف شده و واقعیت آگاه می شوند، ولی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بطور کلی نمی توانند فرق هذیان و واقعیت را تشخیص دهند.
وی عنوان کرد: با توجه به این تفاوت ها، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال می توانند از روش های درمانی مشابه با درمان های اسکیزوفرنی استفاده کنند، چونکه این اختلال کمتری نسبت به بیماری اسکیزوفرنی دارد و گاهی اوقات به عنوان یک بیماری در معرض مبتلاشدن به اسکیزوفرنی شمرده می شود.
میررضایی اضافه کرد: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی احیانا فقط در صورت درخواست دوستان یا اعضای خانواده ممکنست به متخصص مراجعه کنند، یا ممکنست بدنبال درمان مشکل دیگری مانند افسردگی باشند، اگر گمان می کنید که یک دوست یا یک عضو خانواده ممکنست به این اختلال مبتلا باشد، می توانید او را با آرامش به ملاقات با یک روانپزشک یا یک متخصص بهداشت روان، دعوت کنید.
این روانشناس اشاره کرد: شخصیت، تلفیقی از افکار، احساسات و رفتارهایی است که شما را منحصر به فرد می کند، شخصیت دریچه ای است که شما بوسیله آن دنیای خارج را مشاهده و درک و با آن ارتباط برقرار می کنید، شخصیت در دوران کودکی، بوسیله تعامل عوامل ارثی و محیطی شکل می گیرد.
وی عنوان کرد: در وضعیت رشد عادی، کودکان به مرور زمان یاد می گیرند که بطور دقیق نکات اجتماعی را تفسیر کنند و به درستی و با انعطاف پاسخ دهند، علت ایجاد اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ناشناخته است، بااینکه تلفیقی از عوامل ژنتیکی و محیطی، خصوصاً در اوایل کودکی، ممکنست در بروز این اختلال نقش داشته باشد.